Dat was het dan...

Door: tesse

Blijf op de hoogte en volg Tesse

14 Juni 2007 | Nederland, Bussum

---

14 Juni 2007 - 16:30

Meike:

Tja, voel je eindelijk hoe ik me voelde om de batterijlaan, zonder lieftallig buurmeisje, die aan de andere kant van de wereld zit! maar houdt moed, want over 5 weekjes kan je me weer begroeten. jammer dat onze skype-date niet doorging, ik maar wachten en wachten, waar was je nou?heel veel succes met he re-integreren, we'll keep touched! liefs

---

14 Juni 2007 - 20:08

Carla:

tess, welkom thuis.
ennuh: nederland is zo slecht nog niet . (hoewel...buiten de grenzen is het ook wel errug leuk).
succes met de inburgeringscursus.
xx

---

15 Juni 2007 - 07:25

Allert:

Hey lieve Tes!

Wat leuk dat je ze zo hebt laten schrikken! Dat heb ik ook wel eens gedaan. Zonder aankondiging opeens op de stoep staan. geinig! Maar geef je nog een welkom-thuis borrel o.i.d.? Lijkt me leuk om al je verhalen in persoon te horen!

Liefs

---

15 Juni 2007 - 12:49

Diny:

hoi tesse, welcome home, eindelijk thuis. Wij als thuisblijvers zullen nu ook moeten 'afkicken' om niet iedere keer even naar je site te gaan. Ik stop er in ieder geval mee. Wie weet zie ik je nog 's bij je buren! Veel succes met het uitzoeken van je studie; je kunt het nu naar twee jaar wel weten, toch?
Diny

---

15 Juni 2007 - 12:50

Diny:

correcties en aanvullingen: na twee jaar ipv naar twee jaar. M'n toetsenbord is zooo snel.


---

16 Juni 2007 - 16:07

Sytze En Rita:

ha tes : je kunt altijd nog reisleidster worden of schrijfster.....we missen je verhalen nu al, zelfs hier in Thailand.
bye,bye, sla je er doorheen met z'n drieen!
buuv en buum

---

17 Juni 2007 - 00:09

Suzan:

Ook als 'moeder van' wil ik iedereen toch graag nog even bedanken voor zijn/haar meeleven met Tesse en de vele en vaak trouwe reacties van jullie op haar site.
Het heeft Tesse haar verblijf in Zuid Amerika vast nóg leuker gemaakt en wie weet heeft ze het ook daardoor zo goed gedaan en vol gehouden, sterker nog, wilde ze eigenlijk nog niet terug komen...
En ook maakte de site het ons makkelijker om dit jaar zonder al te veel spanningen en gemis en onzekerheid door te komen.
Lang leve internet trouwens. Als ik dan bedenk hoe mijn ouders zich hebben moeten voelen toen een paar van hun kinderen een jaar gingen reizen , zelfs een dochter, waarbij ze nauwelijks iets vernamen in die tijd en ook ongeveer niet bereikbaar waren.. brrr.
Ik hoor mezelf ook nog zeggen:
" als ze willen gaan reizen, prima, zolang ze maar niet naar Zuid Amerika gaan, en zeker niet naar Colombia en helemaal m'n dochter niet, die zou ik het gewoon verbieden...... En dan gebeurt er dit.
Maar ja, wat heb je dan nog in te brengen ...en als ze dan ook nog niet willen luisteren ha ha ....
Achteraf ben ik naast verschrikkelijk dankbaar dat alles goed is gegaan ook super trots op haar. Ze heeft het perfect gedaan!
wordt vervolgd



---

17 Juni 2007 - 00:53

Suzan:

Dan maar even in etappes want ik had zojuist bijna de hele tekst af, toen ik er opeens uitgegooid werd en weer opnieuw kon beginnen. En ik wilde jullie tóch bedanken, dus ben maar weer opnieuw begonnen.
Wat haar thuiskomst betreft, wellicht was die nog het meest shocking voor mij.
Want wat gebeurt er?
Even terug in de tijd. Tesse meldt ons dat ze vrijdag 15 juni aan zal komen om 15.15 uur. Wij 'mogen' haar komen ophalen.
Hartstikke leuk dus. Ik meteen Aris bellen, offie ook komt, m'n werk zo regelen dat ik eerder weg kan, ik zou lekkere dingen in huis gaan halen voor haar, drop en zo, ik zou de vlag uit gaan hangen met een rugzak er aan, ik zou iets leuks kopen als welkom op Schiphol,ik zou vrienden/familie mobiliseren om standby te zijn als Tesse dat nog leuk vond voor 's avonds, ik zou ze dan even bellen, vertel her en der dat ze vrijdag thuis komt, zie mezelf al staan in de aankomst hal, zie Tesse al door de deur komen, waarschijnlijk bepakt en bezakt, stralend koppie,... nog 3 nachtjes slapen....
Kom ik dinsdag eind van de middag thuis, komt Arnold naar buiten om te zeggen dat Anneke er is om even iets te bespreken over de komende logeerpartij van moeder.
Hij ziet er wel een beetje opgewonden uit vond ik maar ja...kan ook van mij zijn natuurlijk ha ha.
Kom ik vervolgens binnen, zit daar de hele familie Lemstra met aanhang. Is natuurlijk even schrikken vooral als m'n zus zegt dat we een eetafspraak bij mij hadden...
Ik schrik me een hoedje, jeehh, is dat zo?
Helemaal vergeten....
en op dat moment schiet er , als een duveltje uit een doosje, van achter het gordijn iemand te voorschijn.......
IS HET TESSE !!...
nou dan héb je het toch even niet meer.
Het was zo raar. Dit kon toch nog niet, ze zou toch pas....
Ik werd er gewoon emotioneel van. Moest toch wel een minuut afkicken van m'n hele voorpret en blijde verwachting .
Afin, gelukkig lukte de aanpassing vrij snel. En merkte ik dat ik alleen maar kon verzuchten hoe het toch mogelijk was dat alles goed was gegaan, dat ze gezond van lijf en leden en met een heerlijk stralende lach daar voor ons stond. Geweldig toch?
En achteraf is het vooral lachen, dat Tesse
van achter het gordijn nog riep dat iemand snel een kussen over haar voeten moest gooien, en dat ik die bobbel achter het gordijn niet gezien had?! etc. etc.
Afin, we zijn gezellig met z'n allen uit eten geweest en we zijn weer gezellig met z'n drietjes thuis. Voor zo lang het duurt.
Lieve familie en vrienden (van Tesse): nogmaals heel erg bedankt voor jullie reacties die ik als support heb ervaren. Het ga jullie goed.
groetjes en liefs
suzan



---

17 Juni 2007 - 05:29

Meike:

hahahahaahhahaha wat een heeerlijk verhaal suus! ik zit hier, net wakker na een leuke avond, keihard lachend achter de computer na je verhaal! hahah echt geweldig. tes, je bent ook niks veranderd he, heerlijk. vooral suus: "Hij ziet er wel een beetje opgewonden uit vond ik maar ja...kan ook van mij zijn natuurlijk ha ha."
En het kussen om voeten te bedekken. Je lijkt zelf ook aardig tevreden met je verhaal om het maar liefst 3x te plaatsen. Ik zal jullie niet laten schrikken hoor, tenminste dat zeg ik nu om jullie te laten denken dat ik denk dat jij denkt dat ik weet dat jij denkt dat je niet nog zo'n schrok te verwerken krijgt. tot over een paar weekjes! en wanneer gaan jullie weg? ik vond Zuid-Laos het beste. geniet ervan! in 4 weken kun je heeel wat doen! wat zijn de plannen? liefs

---

17 Juni 2007 - 09:37

Vincent:

Ciao Tesse!

Echt een geniale actie om ff 3 dagen eerder thuis te komen en niks te zeggen! Wel jammer datj verhalen nu echt voorbij zijn. Maar volgens mij zit er binnenkort een deel 2 aan te komen toch? Tesse in....

Groeten uit het mooie en hele warme Venetie!





---

18 Juni 2007 - 15:06

Astrid:

welkom thuis!! laten we snel bellen, ik probeerde je laatst meteen terug te bellen maar je bleef maar in gesprek!! begrijp ik ook wel.. bedankt voor je leuke verhalen het hele jaar en tot gauw!

---

08 Juli 2007 - 18:03

Agaath:

Weer thuis,

Ik heb genoten van je belevenissen en ik vind het maar moedig van je, zo in je eentje.
Groet je ouders. fijn, dat je heelhuids thuisbent. ( hier spreekt een moeder )
Dit was dan mijn enige reactie.


---

11 Juli 2007 - 16:11

Amanda:

Hoi Tesse,

Je kent me niet maar ik ben een nichtje van Anja, een vroegere collega van je.
Ik ben van plan om een zelfde soort reis te maken, vanaf januari 2008. Ik heb echter nog wat vragen en misschien kun jij me daar antwoord op geven. Ik kon je emailadres niet vinden dus vandaar dat ik het op deze manier doe. Zou je mij willen mailen op amandamolenaar@gmail.com? Alvast heel erg bedankt!!

Amanda